Hayran olduğum meslekler vardır benim.
Cerrahlar, uçak pilotları ve fotoğrafçılar.
Cerrahları ve pilotları anlatmama gerek yok uzun uzun…
Fotoğrafçılar “an” ların Tanrısıdır.
Hem yaratıcısı, hem yok edicisidir…
İşte bir fotoğraf size…
Türk siyaset tarihinin en unutulmaz fotoğraflarından biri olacak bu.
Neden peki?
Burada bir siyasetçi yok.
Bu fotoğrafta bir milletvekili, ana muhalefet partisi lideri, bir partili yok.
Özgür Özel’in fotoğrafı değil bu.
Özgür var bu fotoğrafta.
Sadece Özgür.
Eczacı Özgür… Manisalı Özgür…
Bizim Özgür…
Kardeşi Ferdi’yi toprağa veren Özgür.
Poz değil, duygu sömürüsü değil, rol değil.
140 kişi gömdüm tamı tamına, bu yaşıma kadar (evet, saymak benim takıntım… çok şeyi sayıyorum, kayıplarımı da…)…
Ben varım bu fotoğrafta.
Sen varsın…
Abin var, baban var, dostun var, deden var…
Ona çok kızdığım zamanlar oluyor. Kızıyorum çünkü ona inanıyorum. Daha iyisini yapabileceğini biliyorum…
İşte tam bu fotoğraftaki adam olduğu için takdir ediyorum Özgür Özel’i…
Akıl almaz bir savaş veriyor…
Yüzüne iyi bakın…
Gözlerine…
Acının içünden geçen insanlar, acıyı nerede görseler tanırlar…
Babamı gömdüm, aşkımı gömdüm, kıymetlimi gömdüm, dedemi gömdüm, gencecik dostumu gömdüm, en sevdiklerimi, en kıymetlilerimi gömdüm…
Her ölümün sabahında, aynaya baktığımda gördüğüm o bir çift gözü gördüm bu fotoğrafta…
Liverpool taraftarlarının yıllardır söylediği bir şarkı vardır;
İlk kez 1945 tarihli “Carousel” müzikalinde seslendirilen, 1960 lardan itibaren Liverpool taraftarlarının sahiplendiği ve özellikle 1989’daki Hillsborough faciasında hayatını kaybeden taraftarlar için söyledikleri o unutulmaz şarkı:
“You Will Never Walk Alone”
Asla Yalnız Yürümeyeceksin…
Duyuyor musun başkan?…
Dinle…